biliyordum, bugün güzel bir gün olacaktı...

dilimde nil'in eski bir şarkısı (ben bu yaz bronzlaşmaaaaak, kendimle uzlaşmaaaaak, yer yer yozlaşmak, uzaklaşmak istiyoruuuuummmm) diye bağıra bağıra evin uykuya teslim olmuş sakinlerini uyandırmamdan anlamıştım, bugün güzel geçecekti. bu coşku boşa gitmemeli... hadi dedim ve başladım güzellikleri beklemeden, güzellikleri görmeye çalışmaya...

derin keyifli uyandı. bana dün olanları anlattı, demekki hafızada bir durum yok dedim. gülümsedim... evet bu 1.

güzel bir kahvaltı yaptık maaile. ama müzik dinlemeden. çünkü ben söyledim... sesimin iğrençliğine rağmen müthiş bir özgüvenim vardır bu konuda :) bir vakitler şirketin eğitim toplantısında bile söylemiştim utanmadan :) şarkı seçimi Derin'in tekelinde olunca aydede aydede senin evin nerede? ve çapkın kız'ın dışına pek çıkmadık ama olsun ben hepsini zenci gırtlağıyla söyledim. ama sadece ben mest oldum... hımmm bu 2 sayılabilir.

annem ve teyzemin sürpriz ziyareti bünyeyi sevinçten altüst etti. onları kapıda görünce derinle timsah yürüyüşü yaptık. ben açma ve marmelatlı kurabiye yaptım. herkes pek bir şaştı lezzetine. annem "afferin bak bide beceriksizim diyordun, hımmm olmuşsun sen olmuşşş" dedi. ben cıvık cıvık gülümsedim. "yaaa çokmu güzel, yok yaa ben pek beğenmedim teyze sence nasıl olmuş" diyerek onuda iltifata davet ettim. ve aldığım yorumlarla iyice cıvıyıp koltuğa yayıldım. bu 3 olsun mu??? e hadi olsun. birde aferin olsun :)

uzun zamandır antin kuntin işlerini bahane ederek bir türlü bitiremeyip adını da YAŞAR koyduğum yılan hikayesine dönen Derin'in ceketini uykusuz geçen bir gecenin ödülü olarak bitirdim. yaptım uleyynnn hemde herrrşeyini bizzat ben yaptım. oldumu siz söyleyin... işte burda...

bence bu 4. olmayı hakediyor. biraz dikiş hataları onu bu sıraya itti. artık önümüzdeki maçlara bakıcaz.

veeee bomba.

bugün beklediğim mektubum nihayet elime ulaştı. ben artık akıbetinden endişe etmeye başlamıştım. ve hatta gelen postacıya, eve geç gelen kocasını azarlayan kadın gibi "nihayet evin yolunu bulabildiniz beyefendi" demek istedim. ancak adam ciddiye alıp "kusura bakma hayatım, bizim çocuklara takıldım biraz" der ve belime sarılıp içeri girer korkusuyla vazgeçtim. sadece salak salak sırttım adama :) paketimi aldım ve sadece kuru bir teşekkür ederek uğurladım postacıyı... :)

şimdi burdan bu güzel günümü şahane geçirmeme sebep olduğu için funda fındığı sarhoş balığıma kocaman kocaman ennnn büsbüyük teşekkürlerimi ve sıcacık sevgilerimi gönderiyorum. insanın bloğunu okuduğu birinden tamamen el yazısıyla yazılmış mektup alması çok tuhaf bir duygu. çok karışık... ama çokkkk güzel. bir kitap ve bir müzik cd'si var postamda. ye, dua et, sev- elizabeth gilbert ve ezginin günlüğü cd'si. yaa nasılda bilir ne seveceğimi. ben zaten bi akşam posta kutumda ondan gelen zuhal olcay parçalarını gördüğümde anlamıştım. sürpriz kadın seni...

ve postadan birde bonus çıktı. Derin ilk kez aile büyükleri dışında bir arkadaşından mektup aldı. şimdilik yazısız ama sevimli çizgilerle ve sıcacık bir sevgiyle dolu.

bu 5. değil. kendisine jüri özel ödülünü veriyoruz. ömür boyu başarı ödülü benden fundacığıma gitsin. kendisi zaten başarılı bir anne, evlat, eş ve öğretmen adayı. ve bu başarılar gölgesi gibi peşinde olacaklar eminim.

iyiki varsın fundacım sana sonsuz teşekkürlerimi gönderiyorum.

ve son olarak... yorum bırakan, bırakmayan, okuyunca üzülen, ekstra olarak mail gönderip geçmiş olsun dileklerini ileten herkese kocaman teşekkürlerimi ve sevgilerimi gönderiyorum. aaa tabi derin'de gönderiyor. bugün sizler için üşenmeden mutfak tezgahının başına geçip bulaşık fırçalarını dans ettirdi. izlenmeye değer bir dans gösterisiydi doğrusu.

bugünüme anlam katan herkese, tüm kainata şükranlarımı sunuyorum. ve doyumsuzluk yaparak devamını istiyorum. herkes için...

sevgiler en kocamanından...