Yüzüne bakıyorum uzun uzun... Gözlerine değen alt kirpiklerine, gıdısına, "pıta pıta pıta" diyen ağzına, düğme burnuna... Sonra saçlarına takılıyor gözüm. Önden bakınca "acaba erkek mi" diye düşündüren seyrekliğine inat, arkada pamuk gibi lüle lüle duran saçlarına...
O saçlar uzayacak ve -umarım- çeşit çeşit tokalarla renklenecek. Konuşacak, gülecek saçları... Aslında hiç toka taktırmıyıp, pasaklı olacakmış izlenimi verse de şuan, ben yinede O'nu ilerde şeker pembesi tokalarla hayal ediyorum.
Uzayacak saçları... Sonra okul döneminde -istemese de- toplanacak o saçlar, ergenliğinde bütün hıncını onlardan alacak, kestirecek belki, belki de inadına uzatacak. Kimi zaman bunaltacak onu sıcaklarda ama kışında ensesindeki sıcaklığın sebebi olacak taktığı atkının altında.
Sonra boyamak isteyecek onları"artık büyüdüm" demek için. Belki de değişiklik olsun diye isteyecek bunu. Bende öyle yapmadım mı? Ne kadar istemese de annem, gidip kestirdim ve hatta boyatmadım mı saçlarımı meydan okur gibi... Kızımda isteyecek... Zor olacak tabi her anne gibi benim için de ama anlamalıyım O'nu...
Sonra... O gün gelecek ve o saçlarında belirecek olan tokalar, simler ve duvağı gelin yapacak O'nu... Gidecek... Başkasıyla yaşamak, yaşlanmak, aile kurmak için... Saçlarını da götürecek giderken...
Şimdi bu lüle lüle olan, seyrekten biraz fazlaca ama yumuşacık saçları olmayacak karşımda...
Uzamasın kızım saçların, büyüme sen hiç... Hep böyle yanımda kal, bu 13 aylık halinle...
Yüzüne bakıyorum uzun uzun... Lüle lüle saçlarına... Korkuyorum...
not : bu yazı anladığınız gibi bebeğim 13 aylıkken yazılmıştı. şuan ise 18 aylık, kendi gibi saçları da büyüyor. Ama avunuyorum şimdi en azından toka taktırıyor saçına :) :)
Sevgilerimle...
Duygu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder