arkanı dön ve çık, boğaz iltihabı...

en son yazdığım postun üzerinden koca bir asır geçmiş gibi hissediyorum... dahası yazdıklarımdan çok pişmanım. kızımın yemek yememesi ve buna rağmen bitmek bilmeyen ve beni tüketen enerjisinden bahsetmiştim (bakınız bir altta)...

enerjiye lafımız yok ama bu iştah olayının ardındaki sır perdesi aralandı... boğaz iltihabı... salı gecesini yüksek ateş ve kusmayla geçirdikten sonra soluğu hastanede aldık... o günden beri bitik haldeyiz... destek kuvvet anane dahil...

şükür ki ateş yükselmiyor artık... yemek olayı hala rezalet ama olsun...

kendine gelsin diye evde kalmak yerine sokaklara attık kendimizi... evdede huysuz olacaktı, bari mutlu olduğu yerde yapsın huysuzluğunu dedik... kendimizi şaklaban bir arabanın tepesinde aşk tazelerken bulduk. bu iltihap denen meret öpüşmeyle geçmiyormuş, üzüldüm...

biraz alışveriş her kadına iyi gelirdi hani.... koca bir yalanmış...

bu da işe yaramayınca parkta kuş kovaladık... kimi zaman elimizde ekmeklerle "kuuuş bak kulaaana bişi söyliycem, gelsene... ekmek istemiyomusun, tamam yeme ama gel bak elimde ne var" diyeeee diyeeee....

e gelmediler tabi... bizde yorgun düştük...

şimdi biraz daha iyiyiz... sadece hafiften bünyede kalan, öksürük tarafından terkedilmeyi umuyoruz...

bu cephede başka bir durum yok... şimdi ben kaçar, makmaşşş (makyaj) yapmış olan kızımın yüzünü yıkıyıcam...