6 Eylül 2010 Pazartesi

nasıl duyurur bir anne, evladını kaybettiğini...


sevmiştik O'nu...
kimimiz dua etti, kimimiz mum yaktı kilisesinde, kimi tütsüler dolaştırdı O'nun için düzenlenen şifa ayinlerinde...
iyi haberlerini almak için her gün uğradık buraya...
herkes kendi inancına göre evrene dileklerde bulundu O'nun için...
3,5 yaşındaydı Nehir...
Dayanamadı, parklarda koşup oynaması gereken yaşlarını, kablolara, makinelere bağlı geçirmeye...
Ve gitti...
Geride kalan herkes için zordur ölüm, kabul...
ama ya annesi için...
artık hayatları asla eskisi gibi olamayacak...
ve Nehir hep 3,5 yaşında kalacak...

mekanın cennet olsun meleğim...

6 yorum:

çitlembik dedi ki...

ve nehir hep 3,5 yaşında kalacak.. kıyamıyor ki insan. öğrendiğim andan beri çıkaramıyorum aklımdan. ben bile o kadar inanmışım o kadar inandırmışım ki kendimi herşeyin onun için güzel olacağına. belki de en güzeli oldu, kablosuz borusuz hastanesiz... ama dediğiniz gibi annesi? ablası? babası? bol bol sabır diliyorum hepsine buradan bir kez daha...

Sazan dedi ki...

Canımmmm;

Dövmeme bak.

İyi misin?

Bayrama bi şi kalmadı...

nehircce dedi ki...

:((( Aminnn..Hala inanamıyorum..

Adsız dedi ki...

muhtesem bir söz nehir hep 3,5 yasinda kalacak....

Yeşim dedi ki...

Çok büyük bir acı. Allah sabır ve dayanma gücü versin anne-babasına :( Meleklerle beraber Nehir artık.

ceydabural dedi ki...

keşke benden duymasaydın diyorum :(