19 Ocak 2009 Pazartesi

şimdi...


bu fotoğrafı çektirdiğim evimde olsam...

yine bu ruh hali sarmış olsa bedenimi...

yanımda olsa tüm sevdiklerim...

cırcır böcekleri sağır etse kulaklarımı...

Derin börtü böceği toplayıp dizlerine koysa, baakk yürüyooolaaarrr dese...

tek işim çiçeklerimi sulamak olsa...

bahçeden topladıklarımla yapsam kahvaltımı...

sonra bıraksam kendimi karadeniz'in serin maviliğine...

gelsem evime, bu kez sebzelerimi sulasam...

komşu kapımıza süt bırakmış olsa... birde yumurta... içi kırmızımsı gibi olan...

yaz günü olmasına rağmen sahilde üşüye üşüye dolansak ama üzerimize yine de kalın bişiler giymesek...

tenime değse karadeniz'in serin havası, tuzu...

eşim, kardeşim, annem ve biriciğim babamla otursak masaya...

birkaç kadeh rakıya kahkahalarımız meze olsa...

derin rahat bırakmasa bizi, paçalarımızdan tutup çekiştirse onunla oynayalım diye...

babam dayanamayıp kalksa...

tutup kollarından önce birkaç kez öpüp ısırsa, sonra yere yatırıp çimlerde yuvarlansalar...

...

...

...

devam edemiycem... bu fotoğraf başka şeyler yazdıracaktı bana ama... boğazıma bir düğüm takıldı...

babamın hep bu anların hayalini kurup, hiçbirini yaşayamadığı evinde geçirdiğim bu yazdan kalma bir fotoğraf... tersdüz etti beni...

silebilirdim yazdıklarımı evet... ama yapamadım...

yaşayamasam da yazdım ya sadece küçücük bir parçasını, bir nebze olsun hissettim ya... işte o kadarı bile gülümsetebildi... kimbilir yaşasaydım...

yada yaşasaydı...





15 yorum:

Turkuaz Deniz dedi ki...

silme yaz bence...
ne desem bilemedim ben...

Karen Hanim dedi ki...

Çok duygulandım. Çok güzel yazdınız. Benim Babam 26 sene evvel vefat etti ve hala sizin yazdıklarınızı beni çok etkiledi. O zaman 31 yaşındaydım.

Sizin resim ve yazdıklarınızdan bir Scrapbook sayfa yapmak istiyorum. Sizden izin almak istiyorum. Sonra size yollarım. Olur mu?
Biraz zaman isteyecek çünkü yatılı misafirimiz geliyor bugün ve sonra Antalyaya gideceğiz. Ama tatilden sonra yaparım.

Moonish (moonsun) dedi ki...

Duygucum ne mutlu sanaki baban senin icin bu ortami hazirlamis.. Keske hep birlikte olsaydiniz demek geliyor ama sana tattirmis bu paha bicilmez anlari... eminim cok huzurludur simdi :) Her sey cok guzel olacak :)

Yelda dedi ki...

İnsan bazen kaybettiklerini hep yanında gibi hissediyor öylede olması gerek bence çünkü onlar yanımızda olmasalarda hep bizimle
İnanıyorum hep evinizde. masanızda herşeyden önemlisi KALBİNİZDE
Sevgiyle kal canım öpüyorum seni

funda dedi ki...

şu zaman oyunu hüzün de yapıyor insana duygucum, gel seni şimdiye alalım, yanındaki mucizeye bakalım, iyi gelir dimi..

duygu dedi ki...

turkuaz denizim...
bişi deme boşver anladım ben onu....

karen hanım,
kaç yaşında olursak olalım kayıplar hep acı veriyor insana...
scrapbook çalışması içinse çokkk teşekkür ederim gerçekten. çok incesiniz. eğer böyle bir çalışma yapabilirseniz çok sevinirim ve gurur duyarım.
sevgilerimle...

duygu dedi ki...

moonsunum...
evet ben zaten hep şükrediyorum yaşadıklarıma... ya hiç göremeseydim onu, bilmeseydim baba sıcaklığını... ama işte 70 yaşımda da kaybetsem yetmiycekti onunla geçirilen zaman...
neyse... doğru dedin... herşey çok güzel olacak...

yeldacım,
kesinlikle kalbimizde her zaman.. ama hani bazen fiilen de istersin yaa hani dersin şimdi şu kapıdan girse yada "babam olsa şöyle derdi" gibi cümleler dökülür ağzından... işte o zamanlar yürek yakar...
olsun... en azından anılarım var hafızamda heran taptaze duran...
kocaman sarıldım.

duygu dedi ki...

fundacım,
senin postunun etkisi mi bu acaba... bambaşka ruh haliyle başlıyıp yazıyı çok farklı yerde bitirdim. ama olsun yaa iyi de oldu. geçmişe takılıp kalmadım hızla döndüm şimdiye ve bacaklarıma yapışıp çekiştiren mucizeye sarıldım sıkı sıkı...
iyi geldi... teşekkür ederim.

Primarima dedi ki...

Benide bi tuğaf ettin:(
Öyle bi evin olduğu için şanslısın her gittiğinde baban da mutlu olucak, hissedicek bence.Fotoğraf o huzuru anlattı bana, anlattığın yazdığın ,her satırı sanki kollarının arasında tutuyorsun gibi :)

şekellikk dedi ki...

ben bu yazıya yine yazacak bir sey bulamıyorum ablacım.bir kere daha böyle olmuştu yine yazmıştın eniştemi.kalakalmıştım bak benimde düğümlendi boğazım söz çıkmıyor.sen iyiki varsın o küçük meleğine bizlere kocaman ailene sarıl..biraz olsun gider belki hüzünlerin..

duygu dedi ki...

primarimacım...
evet o ev yadigar bize babamdan. allah ömür verdiği sürece her yazımız orada geçecek. hatta tüm tatillerimiz.
sende tuhaf olmuşsun üzüldüm. sende benim gibi acı bir kayıp yaşamıştın allah sabır versin sana ve ailene...
sevgilerimle...

duygu dedi ki...

cimcime şekellik...
ben çok şanslıyım. sevdiğim ve doyasıya sevildiğim kocaman bir ailem var. şükürler olsun...
öpüyorum cimcikkk...

Adsız dedi ki...

Benim babam hayatta.Ama YOK!çünkü demans hastası."Erken Demans" mış..Hem de çok erken:(
Ben onu yanımdayken özlüyorum.Hem de çok.En son ne zaman sohbet ettik,ne zaman dertleştik.Hatırlamıyorum bile.Allah kimseye bunu yaşatmasın!Ölüm 1 kere olur.Ama biz onun yokluğunu varlığında her gün yaşıyoruz.Paylaşmak istedim:(

duygu dedi ki...

şahanecim... çok üzüldüm. allah sizlere sabır, babana da şifa versin. çok zor tahmin edebiliyorum. canımsın yaa...

Adsız dedi ki...

Teşekkür ederim Duygu..Kader diyelim,gitsin..