biz kampa girdik kızımla... ben ramazan nedeniyle iftara kadar bekliyorum, derin'de beni zıvanadan çıkarmak için öğlene kadar bekliyor yemek yemek için. bu birkaç haftalık yokluğumun sebebi bu küçük afacanın tatilde bünyesine yerleşen o yılışık iştahsızlık ve aslında ona çok yakışan ama şiddetle evimizden def edilmesi gereken maymunumsu şımarıklıktan kurtarmaya çalışmaktan kaynaklanmaktadır. derin kelebeği ben önüne her yemek koyduğumda eliyle yüzünü kapatıp, parmak aralarından bana bakarak, sadece ses çıkarıp ağlama taklidi yapmakla beni alt edemez. hele hele o eve doldurduğu 11-12 yaşlarında 6 kız çocuğundan kaptığı o küsme, arkasını dönüp gitme, uyduruktan bağırma huyları bu bünyeye sökmez. "yaaa bırak o daha küçücük çocuk, şimdi şımarmıycak da ne zaman şımarıcak" diyenlere burdan 28 kaplan gücüyle kafa atıyorum. ben onun yemek yememek için türlü bahanesini (5 kez su içme isteği, önce pooo yesin savuşturması-pooo teletubbies'imiz-uçaaaaakkkk karanlıktan korkma tamammı? repliği, annneee çişşşşşş uyduruğu..... vs. gibi 739 adet bahane) çekiyorum. ama bünye maalesef bu kadarını hazmediyor. bu 739'dan sonrası artık bana gelen gınaları görmenizi tavsiye etmem. gözlerimi kocaman açınca bana sarılıp "szanım,szanım" demesi (şımarmadığı zamanlarda gayet güzel "canım canım "derken bu zamanlarda nedense çek dilinde konuşmaya başlıyor), öpücük diyip boynuma sarılması sonucu yelkenleri suya değdirmeme az bir süre kalmasına rağmen direniyorum. bunu çocuğumun sağlıklı gelişimi için yapmak zorundayım. şımarıklık 739 adede kadar varlığı kabul görülen ama ondan sonrası "aaaa yeter artık" dedirten bir bunaltı hali çünkü.
varmıdır acaba şöööyle her yemeği (mesela ıspanağı, pırasayı, enginarı...) sorunsuzca ve afiyetle yiyen bir çocuk. varsa da gözüme gözükmesin lütfen, çünkü parçalarım....
işte böyle sevgili okur, canımı dişime taktım, derin denen çok dişli canavarla boğuşuyorum. nihai zafer yakındır çünkü muhtaç olduğum kudret damarlarımda gezinmeye çalışan sabırda mevcuttur. ve derin sadece 21 aylık bir bebektir...
sevgilerimle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder