15 Ağustos 2011 Pazartesi

Benzemek...

Derdim ki hep,
ben korkarken böcekten, annem nasıl olurda hiç korkmaz?
Karanlık mesela... Öyle hayalet gibi nasıl giderdi mutfağa, ben su istediğimde hemen pıtır pıtır, korkmadan...
Hiç yorulmazmıydı, deli gibi peşimde koşturmaktan...
Ya kulakları? Onca bağırış çağırış, ağlama krizlerinde nasıl korurdu sakinliğini, elleriyle mesela neden hiç kapatmazdı kulaklarını?
Güneşlenmeden, şöyle sere serpe yatmadan kumlarda, her daim beni gözlerken, nasıl olurda okurdu o kitapları?
Eve geldiğimizde plajdan, ne ara pişirmiş olurdu yemekleri ki, hemen kurulurdu o keten örtülü sofralar?
Hiç duymazdım, "üstünü kirleteceksin, bırak çamurla kumla oynamayı" laflarını ağzından, yine de temiz olurdu her daim kıyafetlerim... Ve hep mutlu bir çocuk olurdum...
Ben annemin, uzaylı olduğunu düşünürdüm kimi zaman...

Ve sanırım, artık kendimin de...

Not: Döndüm. dinlendim, eksildim biraz ama kendime geldim...

7 yorum:

Adsız dedi ki...

NE GUZEL YAZMISSIN.ANNEMI OZLEDIM :)

mutfakcini dedi ki...

Güzel anneye sahip güzel anne..seviyorum seni.özlemişim yazılarını..

annesiningülü dedi ki...

çok güzelsiniz :D

Nil dedi ki...

anne kız düşman çatlatıyorsunuz.

duygu dedi ki...

-dolunay,
bende.. bende özledim :)

-mutfakcinimmm,
canımmmm bende çok seviyorum seni.
öptüm.

-bahar ve kızısı yağmur,
teşekkür ederiz :)

-nilhan,
aman aman yok öyle bir niyetimiz :)

KelebekGibi dedi ki...

Yaziyi cok begendim. Bende anne olarak simdi böcekten korksamda belli etmiyorum kizima o korkunca :S Anneler sanirim cocuklari söz konusu olunca her ise katlaniyor sikayetsiz onlarin sevgisinden :) Annelik :)
Cok güzel cikmissiniz resimde ikinizde :)

Yazgüneşi dedi ki...

DUYGUCANIM ÇOK GÜZELSİNİZ..
ÇOK ÖZLEDİM BIDIRDAMAYI..
UZUUUUUN UZUN ANLATASIM VAR SANA
UZUUUUUN UZUZN DİNLEYESİM
HEP VAR ASLINDA DA
BU ARALAR BİRAZ DAHA FAZLA