gözlerin kadar yakışıyor dudağına kırmızı...

yetersizliklerim, kendimle kavgalarım, iyi bir anne-eş-evlat-dost olma yolundaki çabalarım... tüm kaygılarım, başka bir bedene ait gibi oluyor seninle vakit geçirirken çocuk...

sen... beni başkalaştırıyorsun...

basit görüyorum hayatı, tek derdim hayaletleri düzgün kesmek...

bir tek umurunda olan seninde, kırmızı rujunu taşırmadan sürmek...

gamsız hayat...

...

...

...

bakma sen bana çocuk...

bazen...

göremez olursan hayatındaki güzellikleri, sahip olduğun o müthiş değerleri...

kim olduğunu unutursan, çocuk...

oku bunları...

birlikte geçirdiğimiz anların büyüsüne bırak kendini...

ve unutma...

sen var olduğun için dünya böylesine güzel...

hayalet diye bişi var çocuk... hemde çok sevimli...

hayal-et yeter ...

:) :)

not: karışıklık... med-cezir ruh hali... hiçbir yere ait olamama anları...

bu yazı böylece kalsın... bugünümü aratmayacak günlerim olsun...