İnsan hayatı boyunca, alkışlamaktan ellerinin patladığı, yüzünde ağlamak ile gülmek arasında gidip gelen saçma bir ifadenin olduğu kaç tane an yaşayabilir ki...
Bugün...
Kızımın büyüdüğünü, ona hayran olmam için zilyon tane daha bahanem olduğunu, sınıfındaki 9 erkeğin prensesi olduğunu ve dans konusunda inanılmaz yetenekli olduğunu bir kez daha ve yüreğim ağzımda bir gururla anladım...
Bugün...
Kızımın ilk mezuniyeti, ilk veya son değil ama içimin en titrediği gösterisi, salondaki herkesin ayakta alkışladığı bir dans şovuydu bana bunları yazdıran...
Oturduğum yerden pohpohlamak değil bu nolur anla beni, zaten yaşadığım mutluluk, o an... anlatamam ki...
Sadece not düşmek istedim...
Fotolar ve video yakında...
Ben bugün çok sevindim, çok ağladım...
ve anladım,
O büyüdü...
4 yorum:
ve dilerim bu duyguyu her büyüdügünde daha cok yaşıyasın ;)
hiiii yerim ben o prensesiiiiiiiii
ve daha nice başarılara imza atar prensesiniz inşallah
anneyiz haklıyız bence.
-ayçicim,
çok teşekkür ederim, dilerim bu duyguyu isteyen herkes gönlünce yaşasın...
-ness'im,
ben yedim bilee :)
-küçük muzicem,
çok teşekkürler, darısı herkesin başına.
Yorum Gönder