12 Kasım 2009 Perşembe

ne yani şimdi sen gittin diye, ben sensiz mi kaldım...

seviyorum bana yapılan sürprizleri, en az benim yaptıklarım kadar... birinin benim için bişiler düşünmesi, planlaması, gizlemesi, o heyecan anını merakla beklemesi... ivme kazandırıyor yaşamıma...
ama bazı durumlar oluyor ki, istemeden bir sürprize dönebiliyor küçük oyunlar, yaramazlıklar...

bugün yapacak bir dünya işim, önemli bir görüşmem olduğu için küçük hanım erkenden babannesine yollandı. turuncu olmasını arzu ettiği ama aslında yeşil olan terliğini de çaktırmadan merak ederek, ses çıkarmadan yollandı pıtır pıtır...

alışkanlık olsa gerek, çocuk kanalı açık televizyonda, ev havalandırıldı, kahvaltı öncesi meyve yenildi... evin sessizliği, içimi ürpertti... sanki bişi olacaktı... saçmalama dedim kendime yüksek sesle... ama inanmadım söylediğime...
sıra kahvaltı masasını hazırlamaya gelince...
çatal-kaşık çekmecesi açıldı...
ve...
o da ne...
sanki bu ev onunla dolu değilmiş de, küçük bir hatırlatmaya ihtiyaç duymuş gibi...
çıktı karşıma tüm manyaklığıyla poooo... yüzümde salak bir gülümsemeyle oturdum masaya, önce poo'ya yedirdim, sonra kendim yedim....
bugün sözüm ona, sakin sakin işlerimi toparlıyıp, dışarı atıcaktım kendimi... kucağımdan pooo'yu indirebilirsem...
ahhh Derin, bu nerden ne çıkacağını bilmediğim durumlar öylesine gülümsetiyor ki beni... ama sen duyma bunları... derli toplu olacağın günü iple çekiyorum...

hayat... ne güzel beklenmedik sürprizlerle dolu... bakarken görmeyi de ihmal etmemek lazım...

6 yorum:

Unknown dedi ki...

İyiki onlar var.Hep diyorum,hayatım ondan önce nasıldı acaba?Çabuk unuttum o günleri..Ne de gğzel koymuş oyuncağını çekmeceye,bir tek yeri karıştırmış o da önemli değil :))))
Sevgiler
Pınar

ceydabural dedi ki...

süpriz diye ben buna derim işte
şahane valla
ne güzel yüzünde kocaman bir tebessüm yaratmış ya senden mutlusu yok :)

sesiber dedi ki...

ne tatlı ve doğal bir sürpriz. alış annesi sonra okula gidecek, akşama kadar merakla bekleyeceksin dönüşünü.

defneyleyasamak dedi ki...

böhüüüüüüüüüüü
o çekmeceden bana çıksa o teletabi ne bögürürdüm ama :(((

duygu dedi ki...

-hayatımdaki D'ler,
dimi yaa onlar olmadan önce biz "biz" değildik sanki...
oyuncağıda kaldırmaya gönlüm el vermedi aslında ama işte...


-fotoğrafçım,
sürprizin kralı oldu bu. hanım bilmeden zıplattı beni havalara...

-sesibercim,
yaa okul mu??? büyümese hiç... :)

-defnenin tatlı annesi,
bende böğürdüm bakma ama gülmekten :)

GeCe dedi ki...

özendim bu hissettiklerine ve kıskandım çok