bir küçücük fıçıcık, içi dolu Derin...

bir çocuk park ister, top havuzu ister, zıp zıp ister yada işte bilemedin kumda tepinmek ister dimi... 3 yaşına 2 ay kalmış bir çocuk ne anlar Miniatürk'ten... kimseyi kandırma Duygu, en çok sen istedin oraya gitmeyi... derin ne bilsin, İzmir Saat Kulesi'ni, Sümela Manastırını ıvırı zıvırı... bal gibi de eğlendin ve bal gibi de yoruldun kızını Efes Antik Tiyatrosu'nun içine girmeye çalışmasını engellemek, Anıtkabir'de Atatürk'ü görücem diye ağlamasını susturmaktan... bunca yorgunluğa değdi diyebilmeyi isterdim.. eğer bu kadar kalabalık ve gürültülü olmasaydı...

gezdin gördün peki ne yedin içtin diye sorarsan -ki bilmiyorum merak edermisin- ahanda şu derim sana... spiral kesilmiş patates kızartması... ahım şahım bişi değil, şekil itibariyle merak uyandırdı bende... Derin klasik sunumdan yanaydı... tabakta tercih etti kızartmasını... (ve evet bugün sağlıklı mönüyü pas geçtik) anne-baba aç gözlü olur, çocukta kırıta kırıta yemek yerse, onun tabağına sulanmamak olmazdı...

aaaa bak Derin orda ne var?

ya anneeee ben yiyicem...öff gidin yaa...

tanrım... kızımın benden tabağını saklayıp gizli saklı bir köşede yemeğini yediğini de gördüm ya, ölsem gam yemem artık :)

bugünü Taksim'de sonlandırmaya karar vermiştik ki, Derin mercimeğinin uykusu geldi... huysuzluk tavan yaptı... ama ben Balık Pazarı'na girmişken, o pasajdaki sahafları gezip eski kitapları koklamak, önceleri pek bir uzak dursam da şimdilerde çok sevdiğim midye tava yemek istemiştim... ama...

kös kös evimize döndük...