pazar ve ertesi

seni seviyorum Atlantis...
cehenneme özenen yerküremizin kavurucu pazar sıcağında, serin ortamınla hayatımızı kurtardın... gürültü ve kalabalığını saymazsak, çok kıyak zaman geçirdik be Atlantis...
en çok da Derin...

ne diyor baksana,
-anneee baksana bize... ne kadar mutluyuz dimiiiii.... gol attım...

çook mutluyduk gerçekten...
ama ben en çok gün sonunda, O kollarımda tıs tıs uyurken mutluydum... nefesini göğsümde hissederken, uyurken kollarımı okşarken ve uykusunda fısır fısır konuşup gülümserken... pazarı pazarda bıraktık ve pazartesi gününe dinamik başladık... Derin sabahın köründe takım arkadaşlarını toplayıp pikniğe gitmeye karar verdi... ayağındaki terlikleri olmazsa olmazı... bebek arabasında Selin var (en yakın arkadaşı) ve sepetteki telefona dikkat... acil durumlar için...piknikten vazgeçirip, kahvaltıyı hikaye okuma seromonisiyle güç bela yaparken,
ağzındakileri çiğnemesi için sorular sorup konuşturuyorum onu...
kitaptaki renkleri soruyorum...
aldığım cevap karşısında dumur oluyorum...
-öfff anneeee sarı işte buu... buda yeşil, buda kırmızı, buda vaaavi(mavi)... hepsini bildim işte...

başından savdı beni...
feci bozuldum...
astım suratımı...
fotoğraf makinesiyle geldi yanıma,
- anneeeee laleli şeker (naneli şeker) yiyelim, ağzımız üşüsün müüüü...
dedi...
yüzünde bu ifadeyle...

geçti mi peki dersen kızgınlığın,
" a-a ne kızgınlığı" derim...