4 Ocak 2012 Çarşamba

sıradaki...

anne olursun daha bebekken... O'nun doğruları, hayata bakışı, adabı, yanlışı seninkilerdir.
baba birazda bu dönemde... kurallar, hayalindekidir O, nasıl da güçlü dediğin.. "benim babam senin babanı döver"dir ilk bildiğin meydan okuma...
arkadaş olursun bir süre sonra... saçların onun gibi, konuşman, giyimin... bir sürü kişi olursun birden bire, kız-erkek.. herkeste biraz "sen" varsındır.
öğretmenin gelir... "bilgi"sindir artık. büyüyünce olmak istediğin dikilmiştir işte karşına. kendini bulduğunu sanırsın...
sevgilin belki sıradaki... O'nun beğendiği kadınlar gibidir saç rengin, konuşma tarzın, dinlediğin müzik, ayakkabını bağlama şeklin bile...
çalışmaya başlarsın mesela yaşam döngüsünde sıra ona geldiyse, yöneticin, iş arkadaşın veya ortağın olursun biraz... hepsinden birer parça alırsın katarsın hayatına.. rakiplerin etkiler seni, biraz onlar kokarsın. biraz eleştirirsin belki de ama çark böyle işliyorsa, nihayet katılırsın ucundan o zincirin halkasına...
kocan gelir belki, sıralaması farklı olsada hayatına... O'nun hayatı gelir beraberinde... annesi, babası, eşi-dostu... O'sundur artık çokça. maç izlersin belki mutlu etmek için yanındakini, belki F1 sırf muhabbete eşlik etmek için, Fransız olmamak için yani... biraz erkek olursun yeri gelince ama çokça kadın. bu beklenir hep senden. giyindiğin zaman farkın olmamalı diğer kadınlardan ama evin içine girince, sen... kadının her halisindir, utanmamalısındır ve hep var olmalısındır...
çocuk olursun sonra... ağlarsın, öğrenirsin, büyürsün yeniden... yorulmadan, bıkmadan, isyan etmeden... senin bebekken biraz annen biraz baban olman gibi, O'na bırakırsın yaşamı, sıranı savarsın...
bütün bunlar olurken, mesela arkadaşın olurken aynı zamanda kocan olmayı, annen iken baban da olmayı ve hepsiyken aynı zamanda "kendin"de olabilmeyi becerebilmelisin...
kadınsın sen çünkü...
biraz herkes olabilmelisin...
herşey olursun da, yaşamayı kaçırırsın, arada bir yerde bırakırsın...
okursun dağlar kadar, dinlersin saatlerce, çalışır gezersin biraz da... ama hep birilerinin bir özellikleri gelmiştir hayatına, salt kendin değilsindir artık...
bence sen bırak artık bunları...
"sıradaki" diye sorma artık...
sen'sin o sıradaki...
sen...
özelsin ve teksin...
bir benzerin daha yok, olmayacak...
sıradaki,
ben...
hoşgeldim...

fotoğraf : Neslihan Tamyaman - CAN... CANIM...

5 yorum:

Yazgüneşi dedi ki...

SEN HEP VARDIN
SEN HEP OLACAKSIN....

SENİ ÇOK SEVİYORUM....
SIRF SEN OLDUĞUN İÇİN..
SADECE SEN

annesiningülü dedi ki...

ben biraz sen gibi bakabilsem

yadigar olam dedi ki...

Çok güzel bir yazı olmuş.Diline sağlık...

facebook dedi ki...

Yüregine, gönlüne saglik, çok güzelmis. Insan bazi seyleri hemencecik unutuyor. Ey gidi günler..

banu ( çifte kavrulmuş hayat) dedi ki...

Harikasın,nasıl da güzel anlatmışsın...