ve insanın cinnet geçirme eşiğinin nerde son bulduğu...
o gözünün dönme halinin ne zor kontrol edilen bir durum olduğunu...
direksiyon simidini tırnağınla parçalamayı,
kulak uğultusu ile çocuk çığlığı karışımının tepe attıran etkisi olduğunu...
ÖĞRENDİM...
hayatımda gördüğüm en çirkin çocuk ile tanıştırdın beni sevgili KIZIM!
bu yeni "SEN"i sevmedim...
lütfen git!
o yaptığın özür hediyesi, burnumu sızlatsa da, insanların yanında yaşadığım mahcubiyet, dahası "ya yaşamının geri kalanını böyle sevimsiz biri olarak geçirirse" korkusu içimi ürpertti...
şimdi git lütfen, silkelen ve kendine gel!
Sevgiyle,
Duygu
3 yorum:
BENCE BİR ÇOCUK YÜZÜNDEN MAHCUP OLMANA YERİN DİBİNE GİRMENE GEREK YOK. ADI ÜSTÜNDE ÇOCUK.
vE EMİN OL GELİP GEÇİCİ BİR DÖNEMDİR.
Duygucum o da bir devreden geçiyordur,geçecektir mutlaka,sen sakın canını sıkma desem de anne olarak çok sıkıyorsundur,sabır diyeyim sana da hem de çok,ama geçecektir mutlaka..
Ufff büyüdükçe huy değiştiriyorlar işte.
Yorum Gönder