mutfağa gider... uyduruk çayın yanına gerçek mısırları patlatmaya koyulur... mısırlar patladıkça, kafasındaki şimşekler de patlar ve yok olur... sanki odadaki eşyalarda birbir yerlerine gidiyormuş gibi çok masum ve salakça bir hayale dalar...
ve bu sırada zil çalar... arkadaşının annesi artık vaktin çok geç olduğunu ve yemek yiyeceklerini söyleyerek, tüm ısrarlarıma rağmen (!) kızını alır...
bundan sonrası derin için bir bunalım saatlerinin başlangıcıdır artık... benimse azap dolu saatlerimin ilk dakikaları...
derin'in gözünde sanırım yeteri kadar ısrarcı olmadığım için arkadaşı gitmiştir. yoksa bana neden küssün ki.... kızımın ağlak ifadesini dağıtmak ve onu oyalamak için mısırı birlikte patlatmayı teklif ederim, onu mutfaktaki o en sevdiği kocaman sandalyesine oturtarak... mısırı birlikte patlatıp afiyetle yiyeceğiz... SÖZDE...
kızım küs... ve çok gururlu... bebek mi ki o hemen avunsun... kırgın bana...
sandalyede arkasını dönüp boş peçeteliği gözüne kestirir... ben kızını kazanmaya çalışan biçare anne... kızımın ensesinden bir öpücük kondurur ve şirin şirin konuşurum... Derin bana döner ve...
-anne, izin virimisin. loplopla çaaağışıyyooommmm...
evet peçetelik laptop olmuştur ve kızımın yapacağı çok mühim yazışmalar vardır... mısır da benim içimde patlamıştır...
6 yorum:
ehhee heee... çok tanıdık bir manzara. sevgiler.
loplop:)bak nasıl etkileniyorlar demekki peçeteliği hemen hayalinde laptop yapıverdi...
Duygularınızı en gerçekçi haliyle yazdığınız için teşekkürler.Bloglarda bunu görmek pek mümkün değil çünkü.Sizi tanıdığıma sevindim..
Şahane
sevgili fullhouse,
çocuklu ailelerin yaşadıkları birbirine ne kadar benziyor değil mi... leb demeden leblebiyi anlamanız gibi oluyordur bazıları...
sevgili primarima,
evet kesinlikle etkileniyorlar. ancak hoşuma giden bişeyde arkadaşı genedle konuşurken "şunu ver, bunu getir" falan derken derin'in böylesine kibar olabilmesi beni daha da mutlu etti.
sevgili kral çıplak,
çok teşekkürler bloğumla ilgili yorumunuz için.bende sizi tanıdığıma sevindim. fevkalade'ye selamlar.
Duygu,
Aaa odanın haline çok güldüm ben ama..varsın dağıtsınlar..birde peçetelik yahu..laptop..
tanya...
öncelikle hoşgeldin...
odanın dağılması artık zerre kadar umurumda değil. zaten çocuk olan evi toplu tutmaya çalışmak yağmur yağarken cam silmek gibi bişi (ayy ben iyice ev hanımı oldum yahu)
ama laptop olayına bende koptum. hayalgücü işte...sınır tanımıyor.
Yorum Gönder